Ik wil of ik verlang.....versie 2

Hoi lieve mooie mensen,

Ik had mijn wil erop gezet om vandaag naar Spanje te vertrekken, omdat ik zo verlang naar mijn mooie plek in de Spaanse Pyreneeën. Maar het is anders gegaan ik ben nog gewoon thuis….

Ik zal een stukje van mezelf vertellen.

Ik heb de afgelopen 1,5 jaar een aantal keren heftige pijnaanvallen in mijn flank gehad die uitstraalde naar mijn buik. Na de 3e pijnaanval, dacht ik, dit is niet meer grappig en ben ik naar mijn huisarts gegaan. Die gaf aanvankelijk aan, ik denk omdat ik hem daar naar toestuurde met mijn eigen gedachtes wat het was, dat het nierstenen aanval was. Oké dacht ik, daar kom ik goed vanaf. De nier staat ,holistisch gezien, voor agressie in de familielijn, dus daar ga ik mee aan de slag. Maar naar de 4e keer, elke keer zaten er aantal weken pijnvrije periodes tussen, ging ik weer terug naar mijn huisarts. Deze jonge dokter zei, uw beschrijving van de pijn is niet echt specifiek voor een nier aanval, dus ik stuur u door. Shit, dacht ik, ik wil niets mankeren, ik ben super gezond. Nou, ik ben gezond, maar uit de echo kwam duidelijk dat ik een cyste aan de eierstok had en dat deze de klachten kon veroorzaken. Ook goed dan ga ik daar energetisch mee aan de gang. Want in de familielijn van mijn moeder zijn bijna alle vrouwen geholpen aan baarmoeder/eierstokken. Met mijn dochters heb ik hier mooie gesprekken over gehad en dat het mijn intentie is om dit bij mij te laten stoppen. Maar daarmee gingen de aanvallen niet weg. Afgelopen dinsdag was de pijnaanval zo heftig, dat ik wel naar het ziekenhuis moest. Ik ben zo dankbaar voor de zorg in Nederland, want ik werd meteen herkent dat het niet goed ging met mij. Wel met mijn ijzeren wil en hardheid, maar niet met mij als mens. Wat is het dan toch fantastisch dat je overgenomen wordt door mensen die zien, dit kan niet, je moet geholpen worden.
Op het moment dat er besloten werd dat ik geopereerd moest worden, liet ik pas alles los en kon ik ook niet meer verder. Ik ben in overgave gegaan, ik verlangde naar de operatie en herstel, de zachtheid kwam in mij. En toen ook nog mijn dochter uit Bali belde en zij lachend zei: “ Mam dit is ongelofelijk, ik heb gisteren samen met Aleid, mijn jongste dochter, gewerkt aan de zachte energieën in de vrouwenlijn en dat de oude energieën mochten stoppen. Jij mama, jij hebt altijd tegen ons gezegd dat je geen oud karma wilt doorgeven en nu stopt het ook echt bij jou. We moesten er beide hartelijk om lachen.

Hoe wonderschoon is dit, ik geloof in het Universum. En zo is het een ongelofelijk mooie ervaring geworden en heb ik mogen ervaren wat liefde en licht is

Ik ben inmiddels weer thuis en wordt daar heel liefdevol opgevangen. Hoe dankbaar kun je zijn!

Lieve groet,

Marie-Louise van der Zwaag
Shaman Dayzah