Van Leven In Een Waas Naar Helderheid

Ik kom er steeds meer achter dat ik in een soort waas leef, zei een vriendin van mij.

Ik keek haar aan en schrok ook een beetje van deze opmerking.

Hoe bedoel je dat dan, vroeg ik aan haar? Wat is het in een waas leven?

Het is alsof ik zelf niet meer weet welke keuzes ik mag maken, maar dat ik meer meegenomen wordt ik de gekte van alle dag. En dat alles wat om me heen is bepalend is wat ik kies. Ik heb het zelf al niet meer door dat het zo is.

Ik vond het eigenlijk wel helder wat ze zei. Dat ze opmerkte dat keuzes maken door iemand gemaakt kunnen worden of door jezelf.

Maar ik vroeg haar of ze een voorbeeld kon geven hoe ze het bedoelde.

Ze vertelde me dat haar kinderen voor Halloween verkleed naar school mochten gaan en dat ze daarom naar meerdere winkels was gerend voor o.a. schmink, maar dat het overal uitverkocht was.

Na enige irritatie dat weer alles uitverkocht was, ging ze thuis met een bakkie koffie even zitten op de bank. Daar genoot ze van en daarmee zakte ze ook even in de rust. Na haar 2 e espresso, dacht ze WAT NU!

Ineens realiseerde ze, wat ben ik nu eigenlijk allemaal aan het doen? Waarom laat ik me gek maken, met het idee, dat alles gekocht moet worden en aan van alles moet voldoen?

Mijn kleine kinderen hebben helemaal niet geeisd dat ik voldoe aan het beeld wat gemaakt wordt rondom Halloween. Eigenlijk weten ze niet ineens wat het precies inhoudt, ze weten wel dat ze verkleed naar school mogen gaan en dat lijkt ze geweldig.

Dat is waar ik naar mag kijken. Waar worden zij blij van en hoe kan ik dat zo goed mogelijk waar voor ze maken.

Dat realiserende bedacht ze, ik heb zelf bakken vol met mascara en make-up. Daarbij heb ik een kast vol liggen met oude kleren, die ik ook nog steeds moet opruimen en daar zal vast wel donkere kleding tussen liggen.

En aangezien deze vrouw heel creatief is en editing als vak heeft kwam ze helemaal in haar eigen enthousiasme en plezier uit.

Kort vertelt, haar jongste zoontje ging met witte tape op zijn kleding als skelet naar school en haar ander zoontje als boef met een grote geldzak.

Ze waren helemaal enthousiast over hun mee bedachte outfit en gingen stalend naar school.

Ik was dankbaar dat ik dit verhaal van haar mocht horen en ook tevens zag hoe het haar verstrekt had.

Naderhand vroeg ik me af, wat heeft ze me geleerd? Wat heeft ze mij laten zien?

Is ze vanuit de waas van de dag naar een stuk helderheid gegaan om te kijken naar haar zelf waar ben ik mee bezig en welke keuzes maak ik. En heeft ze daardoor uiteindelijk een heldenreis gemaakt?

Ik hoor heel graag hoe jullie dit ervaren en zien.

Misschien heb jezelf wel een voorbeeld dat je met me zou willen delen.

Voel je vrij.

Natuurgroet,

Marie-Louise